Կեղտոտ բծեր կան քո դեմքին, 
Մի՛ բարևիր դու ամենքին, 
Հանգիստ քնիր քո տանիքին:
Նայի՛ր տխուր միշտ վերևից
Ու մի՛ փախիր տաք անձրևից, 
Այստեղ ամեն ինչ դեռ վատ չէ:

Ընկեր գտիր դու քեզ համար, 
Որ միշտ ժպտա ինչպես հիմար
Ու նվերներ տա անհամար:
Բարի եղիր միշտ նրա հետ, 
Վերցրու մատիտը հհոտավետ, 
Գծիր ձեզ համար արահետ:

Այնքան արբեր ես բոլորից, 
Որ վախեցնում ես նույնիսկ ինձ, 
Ափսոս մերժված ես մեր կողմից:
Թափառիր հին կամուրջներով՝
Փնտրելով նույն պատանուն, 
Որին դեռ երկար չես գտնի:

Պատրաստ եղիիր անհետանալ՝
Փորձելով նույնիսկ մոռանալ
Բոլոր մուտքերն այդ երազի:
Երկար նայելով ջրերին՝ 
Տեսա քո հին բարեկամին.
Նա լուռ նայում էր երնքին: