Барады аулым көшіп Қызылжарға,
Таң атар, шолпан туып, сызылғанда, Көзіңнің мөлдірін ай.
Осы әнге тамылжытып сала берем, 
Көңілім өзіңді ойлап бұзылғанда, Көзіңнің мөлдірін ай.

Қайырмасы:
Құландай жүйрік майда жал-ай, 
бар ма екен біздей ынтызар-ай,
Ішінде топ қарағай уәделескен, Көзіңнің мөлдірін-ай.

Не алды қарайғанда қамыс қалды
Ауылы қалқатайдың алыс қалды, Көзіңнің мөлдірін-ай.
Ауылға алыс қалған қарай-қарай
Қайрылып қаршығадай мойным талды, Көзіңнің мөлдірін-ай

қ-сы

Ұшады аққу көлден қайраңдаған
Дариға, өткен өмір айналмаған, Көзіңнің мөлдірін-ай.
Ауылда алыс калған, қимас қалқа
Жүзіңді сағындым ғой жайраңдаған, Көзіңнің мөлдірін-ай.