Бер кыз бала җыр чыгарган,Багышлап әнисенә.Икәү бергә җырлыйк, диеп,Өйрәткән энесенә:

"Кояш, кояш мәңге балкый,Мәңге нур сибә;Кояш гомере телим мин,Әнием, сиңа!"

Җырны чишмәләр ишеткән,Кошлар отып алганнар.Сандугачлар һәм тургайларМатур көйгә салганнар:

"Кояш, кояш мәңге балкый,Мәңге нур сибә;Кояш гомере телим мин,Әнием, сиңа!"

Кушыл син дә, җырлыйк бергә,Яңа матур җыр тусын.Җирдә әниләр, кояштай,Озын гомерле булсын:

"Кояш, кояш мәңге балкый,Мәңге нур сибә;Кояш гомере телим мин.Әнием, сиңа!"