Muziko k vortoj - Vladimir Soroka

Mi ne plendas al la sorto - vi ne pensu.
Plendi pri feliĉ' apenaŭ estas senco.
Kiel varme via bela voĉo sonas.
Kaj surstrate ploras nokto - nokto ploras.

Morgaŭ sidos vi en trajno, sed hodiaŭ
Ĉirkaŭprenu min pli forte por adiaŭ.
En okuloj viaj bluaj miaj dronas.
Kaj surstrate ploras nokto - nokto ploras.

Restas preskaŭ jam neniom ĝis mateno.
Kaj l'aŭroro ŝiros inter ni fadenon.
Nian solan nokton ĉiam mi memoros.
En fenestron batas pluvo - nokto ploras.