Абдымi лета, снег не чакай, загiнем,
Справы ўсе кiнем я i ты.
Толькi, нажаль, лета раны мне ўрачуе,
Подых зiмы чую, я заўжды.

Пр. Гэй, свой лес шукай,
Да нябесаў узлятай.
Я i ў пекла б пайшоў,
Як той грэшны анел.

Абдымi золак, адпусцi душу
Сваю туды, дзе няма бяды.
Толькi нажаль золак, раны мне не ўрачуе, 
Стогны зямлi чую я заўжды.
Пр…………
Дорыць мне свет каханне,
Мары i лёс катуе,
Шчасце сам будую,
Я заўжды. 

Пр. Гэй, свой лес шукай,
Да нябесаў узлятай.
Я i ў пекла б пайшоў,
Як дурны той анел.