1. Gdy nad nami niebo płacze, mokną twoje złote włosy,
piękne jest spotkanie nasze, jak listonosz gdzies unosi.
Nad górami słońce świeci, srebrny księzyc za górami,
jedno z [bad word] sie przegania, my kochamy sie.

Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
bo ja kocham oczy twoje do szalenstwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
bo ja kocham oczy twoje do szalenstwa, do wieczora...
Żono moja..

2 Nie ma takich jak my dwoje, nasza miłość się nie chwali.
Nawet niebo sie nie boi, nic nas przeciez nie oddali.
Nad górami słonce świeci, srebrny ksiezyc za gorami, jedno z [bad word] sie przegania, 
my kochamy sie...

Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szalenstwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szalenstwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szalenstwa, do wieczora...
Żono moja, serce moje, nie ma takich jak my dwoje
Bo ja kocham oczy twoje do szalenstwa, do wieczora...
Żono moja....

1. Гды над нами небо плачэ
Мокно твое злоте влосы
Пенкно ест споткане нашэ
Як листотнош гдесь уноси
Над гурами слоньцэ свеци
Срэбрны ксенжиц за гурами
Едно з другим се пшэганё
А мы се кохамы

Припев
Жоно моя, сэрцэ мое
Нема таких як мы двое
Бо я коха-а-ам очы твое
До шаленства , до вечора.. (е-е) __2 р. 
Жоно моя.. 

2. Нема таких як мы двое
Наша милосць се не хвали
Навэт небо се не бои
Ниц нас пшэтиш не отдали
Над гурами слоньцэ свеци
Сребрны ксенжиц за гурами
Едно з другим се пшэганё
А мы се кохамы