Онытырга күмпе теләсәм дә,
Йөрәгемнән һаман китмисең.
Гомер елгам ага салмак гына,
Тик син генә җанга җитмисең.

Сүнде сыман кояш күкләремдә,
Син җитмисең җанга син генә.
Синнән башка, иркәм, синнән башка
Йөрәгемне аңлар кем генә.

Төннәр буе укыйм хатларыңны,
Искә алып бергә чакларны.
Шул чакларны моңлы бер жыр итеп,
Йөрәгемдә мәңге саклармын.

Сүнде сыман кояш күкләремдә,
Син җитмисең җанга син генә.
Синнән башка, иркәм, синнән башка
Йөрәгемне аңлар кем генә.

Тагын язлар килде, кар суыдай
Куңелләрем тагын ярсына.
Хәбәр салсаң, гөрләвекләр булып
Йөгерер идем синең каршыңа.

Сүнде сыман кояш күкләремдә,
Син җитмисең җанга син генә.
Синнән башка, иркәм, синнән башка
Йөрәгемне аңлар кем генә.

Пытаюсь тщетно я тебя забыть
И от печали сердце тает.
Текут года, как бурная река,
Всё есть-тебя лишь не хватает.

Погасло солнце ясное в душе-
Ведь рядом нет тебя, любимый!
Все мои мысли только о тебе,
А ты теперь проходишь мимо.

Читаю письма ночи напролёт,
В душе храню я наши встречи-
Держась за руки, вместе шли вперёд,
Казалось,это будет вечно.

Погасло солнце ясное в душе-
Ведь рядом нет тебя, любимый!
Все мои мысли только о тебе,
А ты всегда проходишь мимо.

Придёт весна- в душе растает снег
И чувства прежние вернутся.
Я выйду плача, коль придёшь ко мне-
В дождь слёзы счастья обернутся.

Погасло солнце ясное в душе-
Ведь рядом нет тебя, любимый!
Все мои мысли только о тебе,
Зачем же ты  проходишь мимо?