Бұл - Шыңғыс
Жалғыздықты сезіну ушін, жалғыз болу міндетті емес.
Бірақ, ақынның жүрегі жалғыздыққа мұқтаж...
Парағымнан жаныма іздеймін жұбаныш,
Қайда кетті менің көңілімдегі қуаныш.
Білемін ешқашан өзгермейді болған іс,
Жаным менің арқалады қаншама қарғыс.
Еске алып қарасам өзімнің өткеніме,
Еріксіз жас толады менің көздеріме.
Шерімді тарқатамын керек сырласыма,
Амал қанша көнемін тағдырдың салғанына.
Терезеден қараймын құлазыған көшеге,
Өне бойым қауышып, тыс өмір сезімге.
Күйініш барады жанымды жандырып,
Осылай баурады мені жалғыздық.

Жалғыздық ақынның шабытының себебі езуі күлсе де жылайды өлеңі
Жалғыздық ақынның шабытының себебі езуі күлсе де жылайды өлеңі

Жүрегім, кешірші мені, кешірші...
Бірақ та, жанымды менің түсінші.
Өтінемін менімен бірге күрсінші,
Үмітім ешқашанда сөнбеші.
Сәтсіздік, қара бұлт-ай басыма төнбеші,
Көңілім биікте бол, ешқашан түспеші.
Ар-ұжданым берілме, тағдырға көнбеші,
Сенімім қателеспе, сүрінбеші.
Вискиді серік қылып отырмын бөлмеде.
Талай-талай шумақтар өлді жүрегімде.
Куйініш барады жанымды жандырып,
Осылай өн-бойымды биледі жалғыздық.

Жалғыздық ақынның шабытының себебі езуі күлсе де жылайды өлеңі
Жалғыздық ақынның шабытының себебі езуі күлсе де жылайды өлеңі

Ash Kazkh Pro