Nie, nie palę już
 Nie, nie zrywam róż
 Życie mi wypadło z rąk
 Jestem szary kurz
 Bezrozumny kurz
 Co wciska się
 W Twój każdy kąt

 Budzi mnie mój cień
 Noce śmieją się
 Że tam obok 
 Nie sypia nikt
 Tylko w ciało me 
 Peron numer pięć 
 Z hukiem wjeżdża pociąg
 Gdy wstaje świt 

 Znów jestem chora
 Nieuleczalnie chora
 Jak w dzień gdy mama znikła w drzwiach
 we mnie został ślepy strach
 Sierocy strach

 Znów jestem chora 
 Na Ciebie jestem chora
 Wyjeżdżasz dokądś, wracasz skądś
 mnie się samej kurczy świat
 I ścięte drzewa rosną w krąg
 Tak od dwóch lat

 Ten [bad word] cy miód
 Ten palący lód
 Ten [bad word] Bóg
 To Ty
 ja? Sklejam twarz, malowaną twarz
 Co tak śmiesznie kłamie
 Że da się żyć, dość

 Co noc, co noc widzę whisky dno
 Ale każda ma smak dżdżu
 I znów pociągów huk
 w pociągach Ty 
 Nie, to nie Ty
 To wiatr bez tchu

 Znów jestem chora
 Nieuleczalnie chora
 Patrz, kładę się na śmierć na wznak
 Bo jestem jak ten martwy ptak
 Co spada w dół

 Znów jestem chora
 Na Ciebie jestem chora
 Okradłeś mnie ze wszystkich słów
 Okradłeś mnie ze wszystkich nut
 Zabrałeś mi ten nieba ciut
 Mój talent

 Jeśli to ma trwać, nie dam rady stać
 Zawalę się jak most
 Radio będzie grać
 w nim, tak jak kat
 Ten mój własny durny głos
 Co śpiewa wciąż, że 
 Jestem chora
 Nieuleczalnie chora
 Jak w dzień gdy mama znikła w drzwiach
 we mnie został ślepy strach
 Sierocy strach

 Znów jestem chora
 Na Ciebie jestem chora
 Zabiłeś we mnie cały śpiew
 Przelałeś ze mnie całą krew
 ja zostałam tu na dnie
 Tak chora
 Z tym sercem wciąż na torach
 Czy słyszysz? 
 Jestem chora!