Қарагөз ең алғашқы сүйген қызым,
Көктемім, жазым менің, күзім, қысым.
Армандап жыл мезгілін қалай күтсем,
Олда менің көптен күткен аққу құсым!
Қалап ем махаббаттың қалам-қасын,
Қолдан ұшты қанатты қарлығашым!
Аймалап аялаған күндерімді
Қалайша сен есіңнен шығарасың!?

Қайырмасы;
Алтыным менің, 
Кете бардың амалым жоқ, қала бердім
Жүрегім кеудеме симайды-ау
Сол менің жүрегімді қинайды
Алтыным...

Күте,күте сарғайдым хаттарыңды
Сағынышым жыр болып ақтарылды.
Мен ғана жалғыз сені сағынатын,
Ойлап тұрсам осы бір шақтарыңды
Ұмыттың ба жастықтың көп күндерін!?
Сол жылы алма-ағаштар көп гүлдеді. 
Сол жылы көрші үйдін баласына
Мәңгілікке айырбастап кеттің мені!