Патухаюць, цямнеюць высі.
Зоркі ўспыхваюць над сінявой.
Да пляча майго прытуліся
Залатою сваёй галавой.
Чуеш вецер і чуеш вечар?
Чуеш, ціха шапоча сад?
На твае худзенькія плечы
Апускае ноч зарапад.

Гэта я з табой вечарую,
Туманамі цябе я чарую.
Васількоў шапатліваю моваю
Зачароўваю, зачароўваю,
закалыхваю я цябе.

I ад рук няўмелых, нясмелых
Не схаваешся ты нідзе.
Поўня белая яблыкам спелым
На далоні твае ўпадзе.
Ты шапнеш мне адчайныя словы,
Што шаптаў табе ўчора я,
Вечаровая, зачарованая,
Закалыханая мая.

Гэта я з табой вечарую,
Туманамі цябе я чарую.
Васількоў шапатліваю моваю
Зачароўваю, зачароўваю,
закалыхваю я цябе.