Күпме йуллар йөрдем, дөнья күрдем,
Назлы җилләр йөзем сыйпады.
Сиңа қайтқач кына, туган ягым,
Күкрәгемә шатлык сыймады.

Тик бер генә көнгә айырылсам да
Ямансулап сине йуқсынам.
Синнән башка миңа, туган ягым,
Бу дөньяда тормыш юк сыман.

Тик бер генә көнгә аерылсам да
Ятим калган кебек буламын.
Тик син генә яшәў матурлыгы,
Гүзәллеге якты дөньяның!