Арага салып жылдар тiзбегiн,
Отiнемiн,ардактым,арамызды узбегiн...

Кулiмдеп караганын,бiр сатке жылаганын,
Бастап аягына дейiн апаруга жарамадын.
Дурыстап карамадын бетiмдеги акикатты,
Жауындай жауыздын кызганышты турлi суракты.

Бугiн сенi жылатты,ертен менiн кезегiм,
Кырсыгым,мiнездесiм сагынарымды сеземiн.
Жылу iздеп кеземiн алданам деп ойлардан,
Кеше бiрге журген коштасар деп кiм ойлаган.

Саганжаман уйрендiм озгелерден жатыркаймын,
Жаман болсанда кырсык мен озiнды киялмаймын.
Тунде жатып ойлаймын мын кадам артка тастап,
Такадын тыгырыкка сонында кеттiн тастап,

Ангiменi растап жылап жаткан менде жок,
Дал мендей дарменде омiр сурген пенде коп.
Кетсем гой ауа боп коздерiне корiнбесем
Денене жел боп тиiп мумкiн болса бiлiнбес ем.

Бетiмдi тiлiмдесем кулаттын сен улкен алемдi,
Кабыл ал шын журектен саган арналган салемдi.
Жаба бердiн балендi мендей сескенбей такалдым,
Тап татi балдай болган махаббатыма какалдым

Арага салып жылдар тiзбегiн,
Отiнемiн,ардактым,арамызды узбегiн.
Бiзге киын бiлемiн сенсiз сокпас журегiм,
Мен ушiн жаралсанда мен сенi тусiнбедiм.
Сенсiз жыладым,семен кулемiн.
Айтпайак кой бiлемiн,сенген едiм сен тiрегiм
Уйретер омiр,умытып улгеремiн.

Ангiме создерде,тидiгой коздерде,
Кызыгушы едi журт карап тамсанып бiздерге.
Кундердi узбеуге ешкандай умiт кормедiм,
Конiл куй томенде сенiкi кайда бiлмедiм.

Алдын ала ойлаган армандар iске аспайды,
Кус конiл кокте ушкан оз озiн жерге тастайды.
Жана омiр бастайды айырылыскан адамдар,
Жас кыз емессiнгой ойланарсын санан бар.

Тагдыр гой жазган бар,омiр гой аз тандар,
Ешкайда кеталмаймыз ортак бiзге аспан бар.
Козiннен жас тамар,куагер баскалар,
Озгемен косылсанда жанжал кайта басталар.

Создерiм расталар,мiнезiн киынгой,
Кiналап барлыгына кара бет кып тындын гой.
Колыннан келсе жой,ашуды баскын кой,
Улескен сезiмдерге балта шапкан озiнгой…