Мәңгелек хис- син беләсең ул ярату.
Сөйгәнеңнең кочагында, бар доньяны оныту.
Кирәк булсада барырга, дәрескә, эшкә,
Кирәк булсада укырга, китап бер киштә.
Аңлыйсың бит болардан, мөхимрәк хисләр.
Мәхәббәт үлсә әгәр, йөрәгең яртысы нишләр?
Бергә үткәрелгән кичләр, төннәр, иртәләр.
Бер зур хыял иленә, йөрәкләрне илтәләр.
Мөһим түгел вак-төяк эш, таш киртәләр.
Боларның барсын- яраткан өйрәкләр сүтәләр.
Беренче үбүләр һәрчак, башлана елмаю аша.
Шунда аңлыйсың, беркем кирәкми аннан башка.
Кочагыңда эреп, куллар калтыраганда,
“Яратам бердәнберем”- диеп пышылдаулар.
Кулларда куллар, күз салмый башкаларга.
Мәңгелек хис ярату, әнә шулай башлана.

Сөйгәнең бар икән, югалтырга ярамый. Тик
Син беләсең, мәхәббәт ул мәңгелек хис.
Сине генә сөяр өчен яратылган дөньяга,
Йөрәкләр янсын мәхәббәт учагында.

Укымышлымы син? Яки урамнан?
Барыбызда бу хисләрне очратырбыз, аңла ман!
Әти-әниеңә, дусларыңа, туганыңа карата.
Син бит беләсең бер- берсен, җәнлекләрдә ярата.
Кемнеңдер яраткан китабы бар, яраткан төсе.
Ярату бит сөйгән ярны гына дигән сүз түгел!
Онытырга була үткәнне, йөрәктәге яраларны.
Тик хисләрең үлсә, тормышта ямь калырмы?
Синең өчен дөньяда, иң мөхиме нәрсә?
Яши алырсыңмы әгәр, хисләреңне җибәрсәң?
Диңгездән сулар ташый, ә хисләр йөрәктән.
Сөйгән ярыңа беркайчан,”Калдыр мине” дип әйтмә.
Кайда мәхәббәт бар, матур тормыш шунда.
Тарихыңның киләчәге бары синең кулыңда.
Сөйгәнең бар икән, югалтырга ярамый хич!
Син беләсең мәхәббәт ул-мәңгелек хис!