istanbul türküsü

istanbul'da, boğaziçi'nde,
bir fakir orhan veli'yim;
veli'nin oğluyum,
tarifsiz kederler içinde.
 [bad word] 'na oturmuşum;
oturmuşta bir türkü tutturmuşum:

"istanbulun mermer taşları;
başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
gözlerimden boşanır hicran yaşları;
edalı'm,
senin yüzünden bu halim."

"istanbulun orta yeri sinama;
garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
el konuşur, sevişirmiş; bana ne?
sevdalı'm,
boynuna vebalim!"

istanbul'da, boğaziçi'ndeyim;
bir garip orhan veli;
veli'nin oğlu;
tarifsiz kederler içindeyim.