Җәйге кичтә чыгам болыннарга —
Икәү генә йөргән җирләргә.
Ул вакытлар калды, микәнни соң
Инде сагынып кына сөйләргә?!

Ул көннәр, ул көннәр
Йөрәктә, йөрәктә.
Яратып яшәве
Кыен да, рәхәт тә.
Җаннарыма шифа булыр төсле,
Чишмәләргә карап моңлансам.
Кавышуга булган өметләрем
Яңаралар сине уйласам.

Сагынып, зарыгып,
Уйланам, моңланам.
Кавышу көннәрен
Күзаллап юанам.
Ялгыз гына кичке болыннарда
Йөрмәс идем эчем пошмаса.
Йөрәгемдә янган утларымны
Җырлап басыйм әле ичмасам.

Уйлыймын мин сине
Көнен дә, төнен дә.
Иң якты йолдыз син
Күңелем түрендә.