Nie wierzyć nie mam sił... (исполнитель: Edyta Górniak)
Mówiłeś to cud – ogień i lód, wcale się nie bałam. Miałam serce bez dna, niewinny był świat, a ja zwariowałam. Jak sen zwiodłeś mnie, tak delikatnie, jak sen. I tylko moje serce wie, jak bardzo chce uwolnić się. Nie rozumiem, gdy kłamiesz co noc, a ja znów rozgrzeszam Cię. To nienormalne jest, w ramionach trzymasz mnie, parę kłamstw mówisz mi. Choć bardzo chciałabym, Nie wierzyć nie mam sił... Zrobiłeś to znów, teraz kłamiesz jak z nut. Na wszystko masz odpowiedź. Słowa ostre jak nóż kroją serce na pół, a ja nic nie czuję! Mój sen zwodził mnie – prowadził w ogień, jak ćmę! I tylko moje serce wie, jak bardzo chce uwolnić się. Nie rozumiem, gdy kłamiesz co noc, a ja znów rozgrzeszam Cię. To nienormalne jest, w ramionach trzymasz mnie, parę kłamstw mówisz mi. Choć bardzo chciałabym, Nie wierzyć nie mam sił... Nie umiem bronić się, uwolnij mnie...