Шаңырақ шайқалып босады топсаң
Ғасырлық дақ түсті кетпейтін жусаң
Сөзімді ұқсаң, екінші тоқсан
Қайтадан келмесін қаралы жұп сан
Қайғы мен қасірет келтірген нұқсан
Сөзімді ұқсаң, екінші тоқсан

Жақау:

Мылқаулар басқылауда ауызымды үндеме деп
Үрейлі сәттер елес болып мазалайды күнде мені 
Оралады түнделетіп зар еңіреп қасыма
Сол сюжеттер есімдегі айналды көз жасыма
Қара жер қабылдады анардың шырынын
Қарғалар елемеді балапанның шырылын 
Қорегі шыбынның көп болды шығының
Ұяның күлге айналғаны кінәсі бұл шылымның 
Адам деген ұғымның қалды бізде жұғыны 
Көре тұра қонақ қылдық төрімізге ұрыны
Қонақ болды өзгелер,соқырлар сөзе ерер
Өздерінше қабылдайды бұл әлемді өзгерер
Тойып жер жетпеді көздегені шағалдардың
Көрмейсің бе қасқырлардың тобымен қамалғанын
Көрмейсің бе кененің қадалған жерден қан алғанын
Ақиқат тұман арасында бар бірақ таба алмадым!