Перiште аққу көгiнде қалықтасын,
Жас жYрегiм сол аққуға болып ғашық.
Сол аққуды бip көруге ынтық жаным,
Көргiм келедi сағындым,алыстасың.
Сол аққуды ойлауменен атар таңым,
Перiштеме арнап едiм барлық анiм.
Алайда,жеткiзе алмай сезiмiмдi өкiнiштен жылайды менiң жаным,
Шын сезiмге мас болды ғой,ой-санам,
Қолым жетпес,арманымсың аңсаған.
Менi қиып,кете бардың өзгемен,
Бақ тiледiм,*ЖYРЕК ЖЫЛАП ТұРСА ДА.
ЖYрегiмнiң өзiңсiң жалғыз емi.
Шын бақытқа бөлешi бYгiн келiп.
Қызғанамын,тiптi өз көленкемнен,
Соңғы демiм қалғанша *CYЙЕМ СЕНI.
Саған ғашық жYректi қинамашы, қинама,
Сенi ұмытсам,кiнам не деп сұрама,
өткен кYндi есiңе алып,перiштем
*ЖЫЛАМАШЫ,жалғызым,ТЕК ЖЫЛАМА.
Айтшы жаным,менi шын ұнатасың ба?
Сезiмнiң шыңынан құлатасың ба?
Жаралы жYрегiмдi жаным бYгiн
*,ЖұБАТАСЫН БА.ЖЫЛАТАСЫН БА?
Баяны жоқ сағыныштың мың тYнi.
ұмыттым ғой ұйқы менен кYлкiнi.
Осылайша уақыт өтер,алайда,
Мен өзiңдi ұмытармын бiр кYнi.
ЖYрегiмдi сен жаралы етпе,
Мұңаямын кYндердi ойлап өткен,
Жырақ кетсең өмiрiмнiң манi жоқ
Сұранамын,сен жанымнан* КЕТПЕ.
Кеудеме сағыныштан жYрек сыймай,
өзiңдi аңсап кYнде жYpмiн жырлай,
өзiңсiз манi жоқ мына өмiрдiң,
*Көзiмнен жас тамады сенi қимай