ლოცვა 

ილია ჭავჭავაძე
––––––––––––––––––––––

მამაო, ჩვენო, რომელიცა ხარ ცათა შინა! 

მუხლმოდრეკილი, ლმობიერი ვდგევარ შენ წინა: 

არცა სიმდიდრის, არც დიდების თხოვნა არ მინდა, 

არ მინდა, ამით შეურაცხ-ვჰყო მე ლოცვა წმინდა... 

არამედ მწყურს მე განმინათლდეს ცით ჩემი სული, 

შენგან ნამცნების სიყვარულით აღმენთოს გული, 

რომ მტერთათვისაც, რომელთ თუნდა გულს ლახვარი მკრან, 

გთხოვდე: ”შეუნდე, - არ იციან, ღმერთო, რას იქმან!”

Я стою на коленях, Отец наш Небесный,
Пред Тобой, не прося ни богатства, ни чести,
Да пребудет без скверны молитва святая!
Но хочу, чтоб, как небо, душа засияла!
Чтобы сердце к врагам запылало любовью,
Даже если пронзят, обагрят его кровью; 
И я мог бы молиться, как на Небе рыдают:
Ты прости их, Господь что творят, то не знают...