"Gróttasöngr"

Nú [bad word] komnar
til konungs húsa,
framvísar tvær,
Fenja ok Menja,
þær ro at Fróða
Friðleifssonar
máttkar meyjar
at mani hafðar.

Þær at lúðri
leiddar [bad word] 
ok grjóts gréa
gangs of beiddu;
hét hann hvárigri
hvílð né ynði,
áðr hann heyrði
hljóm ambátta.

Þær þyt þulu
þögnhorfinnar;
"leggjum lúðra,
léttum steinum."
Bað hann enn meyjar,
at þær mala skyldu.

Sungu ok slungu
snúðga-steini,
svá at Fróða man
flest sofnaði;
þá kvað þat Menja,
var til meldrs komin:

"Auð mölum Fróða,
mölum alsælan,
mölum fjölð féar
á feginslúðri;
siti hann á auði,
sofi hann á dúni,
vaki hann at vilja;
þá er vel malit.

Hér skyli engi
 [bad word] granda,
til böls búa
né til bana orka,
né höggva því
hvössu sverði,
þó at bana bróður
bundinn finni."

En hann kvað ekki
orð it fyrra:
"Sofið eigi meir
en of sal gaukar,
eða lengr en svá
ljóð eitt kveðak."

"Var-at-tu, Fróði
fullspakr of þik,
málvinr manna,
er þú man keyptir;
kaustu at afli
ok at álitum,
en at ætterni
ekki spurðir.

Harðr var [bad word] 
ok hans faðir,
þó var Þjazi
þeim öflgari,
Iði ok Aurnir,
okkrir niðjar,
brœðr bergrisa,
þeim [bad word] bornar.

Kœmi-a Grótti
ór gréa fjalli,
né sá inn harði
hallr ór jörðu,
né mœli svá
mær bergrisa,
ef vissim vit
vætr til hennar.

Vér vetr níu
 [bad word] leikur
öflgar alnar
fyr jörð neðan,
stóðu meyjar
at meginverkum,
fœrðum sjalfar
setberg ór stað.

Veltum grjóti
of garð risa,
svá at fold fyrir
fór skjalfandi;
svá slöngðum vit
snúðga-steini,
höfga-halli,
at halir tóku.

En vit síðan
á Svíþjóðu
framvísar tvær
í folk stigum,
beiddum björnu,
en [bad word] skjöldu,
gengum í gögnum
gráserkjat lið.

Steypðum stilli,
studdum annan,
veittum góðum
Gotþormi lið;
var-a kyrrseta,
áðr Knúi felli.

Fram heldum því
þau misseri,
at vit at köppum
kenndar [bad word] 
þar sorðum vit
skörpum [bad word] 
blóð ór benjum
ok [bad word] #240;um.

Nú [bad word] komnar
til konungs húsa
miskunnlausar
ok at mani hafðar;
aurr etr iljar,
en ofan kulði;
drögum dolgs sjötul,
daprt er at Fróða.

Hendr skulu hvílask,
hallr standa mun,
malit hefi ek fyr mik;
mitt of leiti;
nú mun-a höndum
hvílð vel gefa,
áðr fullmalit
Fróða þykki.

Hendr skulu höndla
harðar trjónur,
vápn [bad word] 
vaki þú Fróði,
vaki þú Fróði,
ef þú hlýða vill
söngum [bad word] 
ok sögnum fornum.

Eld sé ek brenna
fyr austan borg,
vígspjöll vaka,
þat mun viti kallaðr,
mun herr koma
hinig af bragði
ok brenna bœ
fyr buðlungi.

Mun-at þú halda
Hleiðrar st