Ты ўжо не адчуваеш свой час
Рэжаш гукам кіляметры да нас
Разбіваючы ўшчэнт свае сны пра iх
Ужо ня бачыш - я гляджу за дваіх
Нерухомая ў шпаркай хадзе
Труцiш думкамі ўночы мяне

Па гербарыях дарога дамоў
Свае слёзы ў кулак
Яны не возьмуць цябе
Яны шчэ мусяць чакаць

Не пакідай слядоў
На заснежаных дахах аэрапортаў
Б'юцца аскепкі слоў
Так незнаёма

Глядзі
ты ўжо не застаешся адна
Тонкам змрокам завітае яна
Паланёныя ў люстэрках крывых тваіх
Усё радзей ты ўсміхаешся ў іх
Карнавалы, ліхаманкі ды сны
Прага голаду на прагу віны

Бонус-трэкам тэлефонны званок
Ты плачаш ізноў
Яны не возьмуць цябе
Яны ўжо разам з табой

Не пакідай слядоў
На заснежаных дахах аэрапортаў
Б'юцца аскепкі слоў
Так незнаёма