Hüsnün gözel ayetleri, ey sevgili canan! 
Olmuş bütün alemde senin şenine şayan.

Gel eyle nevaziş, mene ver buse lebinden, 
Çunki gözelin busesidir aşiqe ehsan.

Sordum ki: "Könül hardadır?" - Aldım bu cavabı 
"Heç sorma, tapılmaz onu axtarsa da insan".

"Rehm eyle"-deyib sel kimi göz yaşımı tökdüm 
Kim, qanım ile el yuma, ey afeti-dövran!

İnsafın eger varsa, açıq de, bu Nizami, 
Senle nece reftar elesin, ey mahi-taban?