Тыуған ауылым Ҡаратау буйында,
Йүрүҙәнем аға тулҡын ҡағып ярға.
Мендем Ҡаратауға, ҡарап тирә йүнгә,
Өҙөп алдым ҡурай уйнарға.

Ай Уралым минең, тыуған ғәзиз ерем,
Ирекле төйәгем, һәм башҡорт телем,
Шатланам йыр моңға, ғашиҡмын мин уға,
Һәм һинең ҡуйныңда тыуғанға.

Ҡурай моңдарымды алып китә елдәр,
Алыҫ сәфәрҙәргә, сит-ят ерҙәргә.
Ишетһәгеҙ ине ҡурай моңдарымды,
Урыны булһын күңелдәрегеҙҙә.