Uppi á heiði hittumst við, 
í grasi veltumst við.
Í þér bjó ofsinn - afbrýðin í mér: 
Of heit, of áköf.
Hví fórstu frá mér? 
Þegar þörfin var mest á þér.
Ég hata þig. Og elska þig.

Dóu draumar þá.
Mér var sagt mér hefði orðið á,
Yrði' að kveðja heiðina, heiðina, 
heiðina há.

Heathcliff, það er ég - ég Kata. 
Komdu heim því mér er svo kalt! 
Æ, hleyptu mér inn um gluggann.

Heathcliff, það er ég - ég Kata. 
Komdu heim því mér er svo kalt!
Æ hleyptu mér inn um gluggann.

Hér er svo dimmt og [bad word] ríkir,
allt svo dapurlegt án þín.
Það kúgar mig og þrúgar mig, 
að þú sért ekki.
Því kem ég aftur,
æ, Heathcliff, minn draumur,
minn drottinn ertu.

Á nætur alein á stjá, 
til þín stefni ég þá, skal þér ná,
ætla að leggja á heiðina, heiðina, 
heiðina há.

Heathcliff, það er ég - ég Kata, 
komdu heim því mér er svo kalt! 
Æ, hleyptu mér inn um gluggann.

Heathcliff, það er ég - ég Kata, komdu heim
því mér er svo kalt! 
Æ, hleyptu mér inn um gluggann.

Ó! sálin í þér,
hana skal ég handsama!
Ó! sálin í þér,
hana skal ég handsama.
Þú þekkir mig - ég er Kata!