Reise mot nord, imot nord førr å finne deg
vind som hyle langs et dunkandes tog
veit ikkje heilt ka eg finn når eg kjem tel deg
, men håpe at du e på leiting, du og

det e så mange mil, og d’e så lenge sia, 
veit ikkje om du e bidd bedre med tia, 
men endelig veit eg korhen eg kjem ifrå
det e mange hundre mil men eg har ikkje tenkt å gå

det e ikkje en sang eg har tenkt å sønge, 
berre lyden av et dunkandes tog, 
ingenteng veien heim hit har lært meg, 
men veien heim va det einaste eg såg

det e så mange mil og d’e så lenge sia
veit ikkje om eg e bidd bere med tia, 
men endelig veit eg kor ferda mi går hen; 
det e mange hundre mil, men ikkje langt igjen

men ka om du ikkje lenger e der åleina? 
ka om nokken er der på besøk? 
korleis ska eg då ta tel å førrklare
at du fann kjærligheit på første førrsøk? 

det e så mange mil og d’e så lenge sia
veit ikkje om hjerta kan gro litt med tia
og tvilen tar tak og tære litt førr kvær perrong
men hundre mil e ikkje langt i ei jernbanevogn