Annem Şiir Azeri (исполнитель: ★aka EfirKa★ Bedirhan Gökçe)
Ne hiz ellerini üzdün dünyadan Balani tek goyup nereye gettin ? Nasil yog olurmus bir anda insan Sanki bu dünyada hiç yog imissin... Günes [bad word] etti, o da garardi Bir anda yog oldun sen heyal gibi Simdi düsünirem senden ne galdi Gönlümde hatiran kara hal gibi... Meni boya basa yetirdin anne Bize borçlu bildik her zaman seni Sen meni dünyaya getirdin anne Mense yola saldim dünyadan seni... Sen mene besikte ninni çalmissin Ninni çalsam sana men de mi ? Senin sirin sirin ninnilerini, Sana gaytarayim cenazende mi ? ''Uykun sirin olsun'' diyerdin mene ''Uykun sirin olsun'' deyim mi sene Gerek men basina dönüp dolanim, Meni hayat için hep uyutanim, Söyle ölümçün, Söyle nasil uyutayim seni men bugün ? Bu nasil dünyadir anlayamam ben Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür Dün öz nefesiyle seni isiden Bugün buza dönüp, tasa dönüptür... Bu nasil dünyadir... Insanoglunun hayali göktedir gendi yerdedir Sagken omuzunda hayatin yükü Ölende ceseti çiyinlerdedir... Bu nice dünyadir, bu nice dünya Ölüm hakikat hayati rüya Derdimin gamimin ortagi sendin Niye yüz çevirdin ya niye menden ? ''Derdin mene gelsin'' diyerdin hani ? Niye dert ekledin derdime ya sen... Annem, annem kimse seni dariltmamistir, Men seni dariltan kadar... Simdi kime açsam derdimi bir bir, Kim menim derdime yanar sen kadar ? Evin her küncünde görünür yerin Gözüm ahtaricidir anne, ey anne ''Ninem hani'' diyor küçük azerin Ne cevap vereyim ona ey anne Bilmem, bilmem bu ölüm nedir ? Ha sen hayattayken ey annem Nefesin ey annem hala evdedir Kendin yer altinda tasa dönmüssün... Bögün, bögün yeddin oldu annem