Ik tel de uren tussen morgen en vandaag.
En kom steeds weer bedrogen uit...
Het duurt steeds langer voor de maan de lucht verlaat,
Terwijl ik wacht op jouw besluit.

'k Probeer te raden hoe je denkt en wat je voelt,
En wat je vindt van mijn verdriet...
Ik hoop dat je het niet uit medelijden doet,
Want zo'n relatie wil ik niet.

Denk maar even niet aan mij -
'k Doe het echt alleen voor jou.
Want bij je zijn heeft toch geen zin,
Als je niet echt van me houdt.

Neem [bad word] nog even tijd,
Anders krijg je later toch weer spijt...
Of ben ik je nu al kwijt?