Я веру, што мая краіна паўстане з кален,
І прыйдзе дзень, калі настане час перамен.
Полымя ад многіх мільёнаў вачэй растопіць лёд
Мы створым гісторыю, быццам песьню са словаў і нот.
Я веру, што аднойчы вернецца сьцяг.
І, быццам птах, залунае як дома, а не ў гасьцях.
А Пагоня ўрэшце прынясе нам сьвятло і сонца,
Назаўсёды,
Пад кожны дах і так бясконца.
Я веру, што сапраўдныя людзі яшчэ ня сталі зомбі,
У душах іхніх фітылі гараць, іх сэрцы быццам бомбы.
Пломбы зрывае, і сыстэма рухне, нібыта цацачная хатка,
Гэй, братка, падумай, навошта нарадзіла цябе матка!?
Я веру і маю спадзеў, ты ня будзеш сядзець пад коўдрай,
Яны трымаюць цябе за быдла, мы іх будзем трымаць за горла.
Крычы, калі цябе прымушаюць маўчаць, годзе нас мучыць,
Памятай заўсёды: мы цэлая нацыя, а не кавалкі анучы!

Я веру, не скарыць зубра ні мядзьведзю, ні арлу,
Я веру, народ паўстане супраць жахлівага Лу.
Я веру, за даляглядам абавязкова будзе свабода,
Мы здольныя пераадолець усе бар'еры, няўзгоды.
Веру, што Айцец нябёсаў нас не пакіне ніколі,
Ён верыць у нас, дае моцы, бо мы крочым да волі.
Мы ідзем поруч, нашыя шэрагі, быццам сталь,
Кульмінацыя, выбух, ужо зусім хутка паўстаньне.
Я веру ў годных людзей, эй, годзе нам хлусіць!
Веру ў вольны народ роднай краіны Беларусі.
Вырашай сам, біцца за свабоду, ці паглядаць з-за плоту 
Схавацца аднаму ў цёмным куце ці быць разам з народам.
Веру, што сьветлых вачэй будзе больш, чым цёмных тутэйшых,
Веру, што мы пакажам, хто тут ёсьць духам мацнейшы.
Веру, што нікому не адняць нашу веру,
Я веру, я веру, я веру, я веру...

Мацней і мацней наш свабодны хаўрус!
Веру, што жыла, жыве і будзе жыць Беларусь!
Мы ня будзем болей трываць прымус!
Веру, што жыла, жыве і будзе жыць Беларусь!
Мацней і мацней наш свабодны хаўрус!
Веру, што жыла, жыве і будзе жыць Беларусь!
Мы ня будзем болей трываць прымус!
Веру, што жыла, жыве і будзе жыць Беларусь!