Drzemie port a statkom się śni
Dalekich mórz blask, portowych szum miast
Im tęskno iść w świat tak samo jak mnie
I brzmi syren zew -- już czas, już czas

I znowu staję tu, gdzie ziemi kres
I znowu idą statki w nowy rejs
I znowu mknie przez tajgę leśny wóz
Unosząc mgły i uśmiech białych brzóz

Tajga śpi, zastyga w niej czas
w ciszy gdzieś gra to echo, to ptak
Ogromny jest las, zielony jest las
Jak twych oczu blask, jak morski szlak

I znowu staję tu, gdzie ziemi kres
I znowu idą statki w nowy rejs
I znowu mknie przez tajgę leśny wóz
Unosząc mgły i uśmiech białych brzóz

Tobie chcę na jawie się śnić
Być dalą twych dróg, zielenią twych dróg
Już nie we śnie przytulić cię dziś
Chcę, byś moją dłoń znów ująć mógł

I znowu staję tu, gdzie ziemi kres
I znowu idą statki w nowy rejs
I znowu mknie przez tajgę leśny wóz
Unosząc mgły i uśmiech białych brzóz