Жастыктын жалынды бир куни еди 
Тым ерекше атты тандар ай 
Коздерине козим байланганда 
Журек тулап оттай жанган ай 

Неге ояттын мени журмединбе 
ойсанамды манги жалгамай 
Неге гана маган кездестин сен 
Гашык болдым калай андамай 

Ауырмайды журек ауырмайды 
Сенсиз откен кундер болмаса 
Ауырмайды журек ауырмайды 
Сени ойлаткан кундер болмаса 
Ауырмайды журек ауырмайды 
Молдиреген козин болмаса 
Ауырмайды журек ауырмайды 
Суйем деген созин болмаса 

Жалындаган солбир жаздын ани 
Куз мусери енди жалгасын 
Ауырады журек ауырады 
Ауырады журек болгасын 

Бизде емес сол жак жылы дейме 
Самгай бер канатын талмасын 
Жылатасын дагы жубатасын 
Арбир созин аккан коргасын