Ох, не хадзі ты, Рыцу,на вечарыцы,
 На вечарыцах дзеўкі чараўніцы.
 Адна дзяўчына чараванне знала,
 Яна к сабе Рыцу дай прычаравала.

 У панядзелак рана зеллейка капала,
 Ува ўторак рана зелле паласкала,
 У сераду зрана зеллейка варыла,
 Ой, у чацвер рана Рыцу атруціла.

 Памірае Рыцу зрана ў пятніцу,
 У суботу рана пахавалі Рыцу.
 У суботу рана рыцу пахавалі,
 А ў нядзелю рана Рыцу паміналі.

 У панядзелак рана маці дачку біла:
 “Ой, чаго ты, доню, рыцу атруціла.”
 -“Мама ж мая, мама, хай жа так не робіць,
 калі адну любіць, то к другой ня ходзіць”.

 Вось табе, Рыцу, гэткая заплата:
 Чатыры дошкі – земляная хата.