Я іду, я іду... 
Не падымаючы вачэй.
Я іду, я іду... 
Я з кожным крокам усё лягчэй.

Я маўчу, я маўчу,
Каб пачуць тваё прызнаньне.
Ты бывай, ты прабач,
Маё жыцце - маё каханьне,
Маё жыцце - маё каханьне.

Я пакіну табе 
Майго сьветлага анёла.
Я баюся, бо ты
Неразумны ды кволы.

Я не магу, не магу
Я глядзець у твае вочы,
Я засну, я засну
Пад коўдрай зорнай ночы,
Пад коўдрай зорнай ночы. 

Я прачнуся адна і буду я далёка.
Я ўбачу цябе Ў празрыстасьці аблокаў.

Я прашу, дайце мне 
Хвіліну болю й шчасьця,
Проста кропляй дажджу
Яму на вусны ўпасьці,
Яму на вусны ўпасьці.

Я іду, я іду... 
Я маўчу, я маўчу... 
Не магу, не магу... 
Я засну, я засну.