Na szlaku przeznaczenia trwaj,
 jest nim walka.
 Twój miecz nie pozna smaku rdzy,
 Zalśni od krwi.
 I jeszcze jedno prawo Twe,
 To Niespodzianka.
 Ktokolwiek się sprzeciwi jej,
 Przeznaczony mu miecz.

 I chociaż płonie serce twe,
 Ona Ci nie pisana.
 Tak kończą się pożary serc,
 Oceanem rozstania /x3

 Tej nocy nie zobaczysz gwiazd,
 To łuna nad Cintrą.
 Zapłonie i ukarze świat,
 Świat, który zginie.
 Jak stado czarnych [bad word] #243;w gdzieś,
 Pędzą wrogowie.
 Uszedłeś ale losy Twe,
 Dokonują się w Tobie.

 Ty pytasz co zrobiłeś źle,
 Wciąż zadajesz pytania.
 Oszukać przeznaczenie chcesz,
 I spotyka Cię kara.
 Twój los już napisany jest,
 Twe daremne starania.
 Jak kamień co rzucony chce,
 Gwiazdą w niebie się znaleźć.

 I sam przed sobą wstydzisz się,
 I po co ta walka.
 Miłości nie uciekniesz więc,
 Poddaj się jej.