Яна прамокла ўся наскрозь, забыла парасон свой.
На ліфце звыклы надпіс ёсць: “ідзе рамонт”, ой... 
І цэлы дзень чаканнем жыў восьмы паверх, гэй.
А мокры плашч напад дажджоў не змог стрымаць,
Бескарысна

Прыпеў:
Дзень за два, слухай, страна,
Дрэнна ёй, плача яна.
Ноч за тры, баліць галава,
Вясна…

Сагрэе кіпнем дзве рукі дажджу назло – газ,
На стол асядзе цяжкі пар, змутнее шкло ўраз,
Сыдуцца тут у тайскі плед усі палюсы, хай,
Яна малюе на вакне з тае расы.
Бескарысна