Κάτι αλλάζει όπως πέφτουνε τα φώτα
των φαναριών στην Πειραιώς,στην Κηφισίας
κάτι αλλάζει τέτοια μέρα σαν και πρώτα
ψάχνει η πόλη μια σταγόνα ευτυχίας..
Τη πόρτα κράτα να περάσει το φεγγάρι
να κάνει βόλτα στο δωμάτιο και να φύγει
αυτός ο κόσμος όλο λέει αλλού να πάει
κι όλο στα μάτια σου επάνω καταλήγει

Σου λέω "κοίτα με", μου λες "δε θέλω"
μα πως μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα
τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω
μα πως μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα..

Πες μου πως γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα..

Κορμιά δεμένα επιμένουν στην αγάπη
στα σινεμά, σε μια αγκαλιά, σε δυο αστεία
αυτή τη μέρα μ' ότι αντέχει να υπάρχει
ψάχνει η πόλη μια χαμένη ευκαιρία

Σου λέω "κοίτα με", μου λες "δε θέλω"
μα πως μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα
τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω
μα πως μπορείς να μη με ^