Гөлләр булып ятар идем
Юлларыңа түшәлеп
Күзләреңә бер карасам
Кала җаным бушанып.

Кушымта:
Сөйдем сине, син дә мине
Сөяреңә ышанып.
Әле дә сөям, әле дә сөям,
Әле дә сөям шашынып.

Бер утырып сөйләшсәм дә
Күнелем китә ачылып.
Кала йөрәк тынычланып,
Ярсуларым басылып.

Гөлләр булып ятар идем
Юлларыңа түшәлеп.
Калам чәчен сыйпасам да
Сагышлардан бушанып.