Teraz choć tutaj Ciebie nie ma 
Wiatr wieje w stronę minionyc dni 
Chwil, które były najważniejsze 
Chwil, które nisły z sobą pogrom żydowskiej krwi 
Zdradzony wśród tak wielu ludzi 
Którzy bez wiary dalej szli 
Skazany na cierpienia duszy 
Jak osaczony samotny wilk 

ref.

W Twoim oknie kraty nigdy już nie staną 
Na Twoim grobie kwiaty zniesione przez niezłomnych 
Pamięć to twarda skała, wśród naszej wspólnej wiary 
Wiary, która przetrwała w nas po dzisiejsze czasy 

Spandau jest wrogiem tej idei 
Która głęboko siedzi w nas 
To złe wspomnienie dla żołnierzy 
Których przyjaciel skonał na tle więziennych ścian 
teraz stoisz tuż przy armii 
Która przywróci poprzedni ład 
I krokiem dumnym pójdziesz z nami 
By Rasa,Krew I Ziemia niezmienne mogły trwać

ref.