W kawiarence na rogu | 
każdej nocy jest koncert, | 
zatrzymajcie się w progu, | 
Eurydyki tańczące, |
zanim świt pierwszy promień | 
rzuci smugą na ściany, | 
niech was tulą w ramionach | 
Orfeusze pijani. | 
Płyną gwiazdy jak stulecia, noc kotary mgły rozwiesza | 
na tańczące Eurydyki | 
koronkowy rzuca szal, | 
Rzeka śpiewa pod mostami, | 
tańczy krzywy cień latarni, | 
o rozwarte drzwi kawiarni | 
grzbiet ociera czarny kot. | 

Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka

Już niedługo na widnokrąg,
świt rożowy wpełznie z wolna.
Mgły rozwieją się jak przędza.
Zbledną światła, pryśnie czar.

Wiatr się zerwał w zaułkach,
trącą drzewa jak [bad word] 
Czy to śpiewa Orfeo,
czy to drzewa tak szumią?
Na wystawę drogerii
czarny kot cicho wraca,
zanim kogut zapieje,
musi wtopić się w zapach.

Rzeka szemrze pod mostami,
znikł już szary cień latarni.
Wchodzą ludzie do kawiarni,
na ulicy zwykły gwar...

wiatr tańczy ulicami,
wiatr kołuje jak pijany,
i rozwiesza na gałęziach
z pajęczyny tkany szal.

Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka

wiatr tańczy ulicami, | 
wiatr kołuje jak pijany |
Mgły rozwiały się jak przędza | 
Został tylko, został tylko | 
czarny kot ... |