за цёмным баром брала ўдова лён
да забыла павезаці*
ой вернуся я да й павяжу лён
хоць сырою дубіною
ой накажу жэ я свайму міламу
хоць чужою чужыною
а ой прыбудзь прыбудзь мілы мой ка мне
хоць лугамі берагамі
не прыбуду я мілая мая 
за ліхімі ворогамі
вот я варожкі скочу под ножкі
я й варожкі перебуду
вот тады жэ я мілая мая 
на вечорочкі прібуду