1. Җаннарыбыз безнең табышкан, кавышкан, 
Мәхәббәт яратып, иңебездән кочкан.
Икебез бербөтен, бер йөрәк, бер сулыш
Җиденче күкләргә йолдыз булып очкан.

Кушымта:

Төшемдәге түгел, өндәге җимешем,
Җанымның яртысы-син йөрәк тибешем.
Төшемдәге түгел, өндәге җимешем,
Җанымның яртысы-син йөрәк тибешем.

2. Сине дә, мине дә саф хисләр тилерткән,
Сөюүебез безне назлардан исерткән.
Сихри төннәрне дә, матур көннәрне дә,
Сиңә дә, миңә дә сөю бүләк иткән.

3. Хисләрем түгелә, моң булып үрелә
Өзөлеп яратам күз нурым-йолдызым.
Син минем кәдерлем, иң татлы күз яшем,
Син минем бәхетем, хыялым, язмышым.