Бер кыз бала жыр чыгарган, 
Багышлап энисенэ. 
Икэe бергэ жырлыйк, диеп, 
Љйрђткђн энесенђ: 
“Кояш, кояш, мэнге балкый, 
Мэнге нур сибэ. 
Кояш гомере телим мин, 
Энием, сина.” 
Жырны чишмэлэр ишеткэн, 
Кошлар отып алганнар. 
Сандугачлар хэм тургайлар 
Матур кљйгђ салганнар: 
“Кояш, кояш, мђћге балкый, 
Мђћге нур сибђ. 
Кояш гомере телим мин, 
Ђнием, сића.” 
Кушыл син дђ, ќырлыйк бергђ, 
Яћа матур ќыр тусын. 
Ќирдђ ђнилђр кояштай 
Озын гомерле булсын: 
“Кояш, кояш, мђћге балкый, 
Мђћге нур сибђ. 
Кояш гомере телим мин, 
Ђнием, сића.”