Сiжу я на лауцы хлюпаю пiва,
Пустую бутэльку разаб’ю не аддам.
Мне не хапае прастога экстрыму,
Але душу сваю нiкому не здам.
Зноуку я п’яны ад абурэння,
Тапчу рамонак, ламаю кусты.
Я [bad word] бачыць, толькi чорнае неба,
Ламае пачуцце новай бяды.

Прыпеу:
Хэй, сябра, уздымем нашы сцягi,
Хэй, адчынiм аканiцы у знак.
Хэй, сябра, уздымем нашы сцягi,
Хэй, уставай, калi ты не мярцвяк.

Стаяць на палiцах ужо усе папрокi.
Словы з кiшэнi, як пiсталет.
Дзецi не вучаць простых урокау,
Затое трымаюць рабочы касцет.
Ужо мне абрыдла хлусня крывадуша,
Людзi – гауно, а сонца – лiхтар.
Мне не хапае простага узору,
Вiдаць трэба весцi непрыстойны базар.