Кайырма

Мен саган керекпин сен маган керексин,
Екеумиз улкенбиз бирак сен бопемсин.
Мен сени суемин тек канна маган сенши,
Енди биз биргемиз куантам енды сени. 

1)
Коз жасы шыкпасын жылайсын тек куанганда,
Менде каты куанамын сен омирде болганына.
Жанбырда устимизге тобеден жауады али,
Судын астында билеймиз тек кызык болсын деп 
бари.
Мен ушин бари дари арбир сенин айткан созин,
Мен ушин бари али кулимдеген сенин козин.
Козине карадым сенин озимде байкадым сенде,
Маган гашык болганына куман жок енды менде.
Менин омириме бакытты саттер сен силадын,
Сен касымда болганына омирге менде ризамын.
Ренжитсем егер мен сени озинды кинамашы,
Маган келип барин айтшы тусинермин сени жаным.
Сен сенбейсин кейде маган бирде бир создериме,
Сени билем создерин шын барибирде саган сенем.
Мен билемин сол бир кунды бириншы корискенбиз,
Конилдеги бар сырымды журекпен тек жеткизем.

2)
Сен маган тек кана биз жетемиз армандарга,
Мен барам саган дал казыр гул беремин сен тандаган.
Мен киналам егерде сен мунайып карап турсан,
Мены бакытты кылганы бир кулимдесен болганы.
Калганы типты мени кызыктырмайды мулдем,
Тангалам сени корсем ансайды сени журек.
Сен сулу ен адеми тен емес саган ешким,
Сендыру маган керек тек озин созиме сенши.
Менин омиримде кордим сени мен кутпедим,
Журегим жалгыз болсада кутпеген жерден келдин.
Не болсада билип журек тек сен маган кымбатсын,
Жаралы емес журегим ол тек сени унатты.
Менин кымбатым менин алтыным сенсин,
Менин жалгызым тек менде унаттым сени.
Арамызда енды болсын темирденде катты сеним,
Мен саган сенемин куним сонбесиншы сезим.