Կիսամթոտ են էս քուչեքը, հանգիստ ոնց վերևներում,
Էս տեսարանը ինձ ուրիշ մտքերա բերում,
Ազատ եմ ես ու ազատ ա իմ հոգին
Մենակ եմ ուզում մնամ,մարդ չկա իմ կողքին:
Դանդաղ քայլեր, որ տանում ա քաղաքով,
Էս էքսկուրսիայ ա, ուղղակի մի հոգով
Ինձ պակասում են մենակ թևերը`
[Ես երազել եմ, որ թռնեմ, տենամ վերևները]
Ստեղ ինձ չեն հասկանում, ես ստիպված եմ մնում,
Սաղի նման չեմ վախում, ծախվում ու կյանքս փոխում:
Սաղ դիմակներով են, իսկ ես չունեմ,
Դժվարա ապրել մի տե, որտե ոչ էլ ինձ ջոգում են:
Մեկ-մեկ ուզում եմ քայլեմ ու քայլեմ անիմաստ,
Էնքան հեռու, որ ոչ մեկին չգամ ռաստ,
Կամ ուզում եմ հարբեմ ու հարբեմ անտեղի,
Էնքան շատ, որ մեջս սաղ հեղեղի`
Շեղի` որ մոռանամ, չհիշեմ ոչ մեկին,
Որտեղ մարդիկ չեն սիրի թղթին ու կոպեկին:
Ուզում եմ իրար սիրŠ