Meloman
Mən meloman. Ölüm havalar altında fərqli dünyam
Bağışla atam, anam, məni dəyişdirdi zaman
Mən meloman.

Boş flakonları yığırdı sandığa
Necə sevdiyi əşyaları insan yığar
Bax belə….
Səhifələri itmiş dekameron
Xatirələr və həmin pavilyon
Və həmin “Amur və Psixeya”
Bu sanki seriyal və yenə həmin seriya.
Bax belə…..

Ölümü arzulaya insanlar az olmur
Mən melomanam deyəndə razı olmurdu
Bilirsən musiqi hər şey həmdə heç nədir
Səndə əsəb problemi, məndə içkidir.
Məndə də belə idi ilk addımlar,
Soyürdüm düyünlərə üfürən qadınları,

Məndə də insanam axı, sevirdim ürəkdən
İndi isə həyatım yalnız tünd şərab
Məhəbbət məktublarını yazan mürəkkəb  
 [bad word]  rəngi illərlə bozarıb
Bələ futlyarın üstünü toz alıb
Onsuz qladioluslarda əzab..
Söndürdüm melodiyaları, söndürdüm….

Tək yaradan götürər məni aradan
Mən qalaram.. Mən qalaram insanlar adlanan sıradan
Mən meloman..