Таң атты Таразда, ал мен ойға батып барам,
Бақыттымын деген кездер өтті ме деп ойланамын.
Неге сонша асығыс, қайда кетті сол уақыт?!
Мүмкін болса қайтқым келед, сезімге жылу керек.
Қыс мезгілі суық күн, тағы себеп алаң үшін,
Қоңыраулар сағат сайын жылы киін балапаным.
Жыламашы алтыным, қайдасың деп сұрағаның,
Еріксіз күлкі сыйлайтын, еске алып қиналамын.
Қалғаны тек естеліктер еске түсіп елжіретер,
Жолда жүрген жолаушыдай өміріме келіп кетер.
Сенсіз жалғыз қалғаныма әліде сене алмаймын, 
Есіміңді естігенде келбетіңді сағынамын.
Кеше ғана құшағыңда қуанғанмын болғаныңа,
Ойланбастан жазатынмын смс жылағанымда.
Қолдайтының анық еді маған керек сәттерімде,
Ал қазір жалғыздық, мұңды айтам сен жоқ кезде.

Қайырмасы:
Бұл біздің сезімдер өшпесін ммәңгілікке,
Махаббат айналды ма жазылмас дертке?!
Сені сүйетін мен жаным, алыстама,
Менен сен.

Ей жаным, болды жылама жасты тыйшы енді,
Арада болған сезімдерді ұмытты деме сен мені.
Мен сенің ұмытпадым әсем жанарыңды,
Сен жайлы бәрі қажет маған, есімде көбі сақталғаны.
Сен асыл бағым, төкпеші көзіңнің мөлдір жасын маған,
Жүрегім сені жиі іздейді, әрине сені сағынамын.
Өзіңнен қолды үзгеннен бері арада біраз уақыт салды,
Зымырап уақыт өтсе дағы сезімдер жүректегі жазылмады.
Болған біздегі естелікерді ұмытпа деймін,
Есіме салып сол кездерді сағынып сені күлімдеймін.
Жаным менің сен, мен жайлы теріс ойлама,
Өзіңді мазалап ойлармен себепсіз енді қинама.
Осы бір әуенменен өзіңменен қоштаспаймын,
Жыл өтсін не болсада бәрі біткенін қаламаймын.
Сен жайлы толғанамын әрбәр сәт, әрбір кезде,
Жылы әрбір  сөздерімді саған мен арнаймын.

Қайырмасы:
Бұл біздің сезімдер өшпесін ммәңгілікке,
Махаббат айналды ма жазылмас дертке?!
Сені сүйетін мен жаным, алыстама,
Менен сен.