Тормыш ачылган төсле
Булып китте үземә.
Элек берни күрми идем 
Хәзер бар да күренә.
Нәрсә булды икән миңа?
Аңлый алмыйм һич кенә...
Мин бәхетле күренәмен,
Ышана алмыйм үземә.
Әллә ахыр заман микән?
Әллә инде шашканмын?
Әллә инде, җаныкаем,
Сиңа гашыйк булганмын?
Мин сине шундый сагындым,
Сизәсен микән шуны?
Ак бураннар урап алса,
Табарсын микән юлны? 
Мин сине шундый сагындым
Кузләрем шуңа моңлы...
Айны болытлар капласа, 
Табарсын микән юлны?
Уйлыйм синең турында мин,
Кичен түгел иртән дә.
Хыялланам синең хакта,
Йөрисең гел күңелдә.
Төшләремә дә керәсең,
Һәр төн дисәң дә була.
Син әз генә язмый торсаң,
Минем күңелем тула. 
Мин сине шундый сагындым
Курэсем килэ сине
Сине сагынмый йорэгем,
Бер минутта тузэрме

Эйе мин сине сагындым
Курэсем килэ сине
Сине сагынмый йорэгем,
Бер минутта тузэрме
Очрашулар көтә-көтә,
Үтеп китте гомерләр.
Сагынып сөйләргә калыр,
Безнең бүгенге хисләр.
Сагынып сөйләрлек булып
Язсын иде тормышта.
Киләчәктә бергә булып
Яшәсәк иде дөньяда.
Сөеп-сөелешеп яшәп,
Корсак иде гаилә дә.
Бар да яхшы булыр иде 
Өйдә, эштә, читтә дә.
Матур гаиләгә дә әле
Чибәр балалар кирәк.
Исән-сау үстерсәк иде,
Булыр идек без үрнәк.
Сагындым сине, матурым,
Сүз белән генә түгел.
Әйтеп бетереп һич булмый,
Гел сине көтә күңел.
Шушы мәхәббәт хисем
Сүнмәсен иде бер дә.
Матур шушы хисләрне
Саклыйк, җаным, гомергә.
Яратып һәм яратылып
Матурым, яшик әле.
Дошман түгел, дусларны да
Без көнләштерик әле.

Мин сине шундый сагындым
Курэсем килэ сине
Сине сагынмый йорэгем,
Бер минутта тузэрме
Мин сине шундый сагындым,
Сизәсен микән шуны?
Ак бураннар урап алса,
Табарсын микән юлны? 
Мин сине шундый сагындым
Кузләрем шуңа моңлы...
Айны болытлар капласа, 
Табарсын микән юлны?
Эйе мин сине сагындым
Курэсем килэ сине
Сине сагынмый йорэгем,
Бер минутта тузэрме