Ազատ ոգին Հայաստանի

Ազատ ոգին Հայաստանի բռնեց կոկորդը ոսոխի, 
Սարսափահար փախավ գնաց լքտի ոհմակը գայլերի 
Անցան ուժերը հայրենի 
Խենթ պայքարով մտան Շուշի. 
Զարկեցին թուրքին վայրենի, հարցն էր հայոց արդարացի. 

Զավակներն ենք Հայաստանի մեր աննման, 
Թուրք շներից կազատենք մեր Նախիջևան 
Աչքտ չամփին Մուշ, Ալաշկերտ, Ղարս, Անի, Վան, 
Սեգ Մասիսն էր կանգնած հպարտ ու անսասան:
Հիշենք Ծովից Ծով է եղել հին Հայաստան, 
Վերջը կգա շուն թշնամու խարդախության:

ՈՒժն է եռում երակներում մեր լեռնական, մեր արցախյան 
Կամքն է մեխվել հայոց հոգում ու դաշտերում Ղարաբաղյան, 
Թող ուժ առնեն ջոկատները մեր հայկական ֆիդայական 
Որ ետ բերեն սուրբ հողերը մեր հայրական, պապենական: