Natalia!
 W mych dłoniach jej talia –
 a w nozdrzach – konwalia
 i bez.
 Natalia, Natalia, Natalia –
 wciąż cierpię ten żal ja
 do łez...

 Natalia, Natalia, Natalia !
 Jej oczu emalia
 wciąż lśni.
 Natalia, ach, gdzież juwenalia,
 ach, gdzież bachanalia
 tych dni ?!

 Natalia, Natalia, Natalia !
 Gdy patrzę w tę dal ja,
 to z mgły,
 wykwita tych nocy azalia
 i brzmi pasakalia
 tych dni.

 Natalia !
 Twe usta i talia
 twych oczu emalia
 co lśni.
 Natalia, Natalia, Natalia !
 To nie marginalia
 wierz mi.

 Wyschnięta już dzisiaj ta balia
 co ją przepełniły
 me łzy.
 Natalia ! jednak Natalia !
 Dziś znów mi cię śniły
 me sny.

 I znowu w mych dłoniach twa talia
 w nozdrzach konwalia
 I bez.
 Natalia, Natalia, Natalia !
 Znów cierpię ten żal ja do
 Do łez.